เว็บบอร์ดตำนาน เรื่องเล่า สิ่งลี้ลับ มหัศจรรย์ ไสยศาสตร์ เวทมนต์ คาถา วัตถุมงคล
คำแนะนำเกี่ยวกับการใช้เว็บบอร์ดตำนาน เรื่องเล่า สิ่งลี้ลับ มหัศจรรย์ ไสยศาสตร์ เวทมนต์ คาถา เป็นเรื่องอ่านมาเล่าให้ฟัง ข้อมูลต่างๆ ที่ปรากฎเป็น แนวความเชื่อส่วนบุคคล หรือความคิดเห็นตัว ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านของตนเอง เนื้อหาข้อมูลต่างๆ เพื่อบอกเล่าเรื่องราว วิถีชีวิต ความคิด เพื่อความบันเทิง เท่านั้น ไม่สามารถนำข้อมูลใดๆ ไปประกอบการอ้างอิงเอกสารทางวิชาการ หรืออ้างอิงเอกสารทางวิชาการได้

อีเป๋อ คือ อะไร อีเป๋อหมายถึง อะไร อีเป๋อเครื่องรางของขลัง มาจากไหน

สวัสดีครับ ทุก ท่าน วันนี้ทีมงานตำนานจะนำพาทุกท่านได้รู้จักกับ อีเป๋อ ว่ามีตำนาน เรื่องเล่ามากันอย่างไรบ้างนะครับ โดยส่วนตัวแล้วนะครับ ตำนานของอีเป๋านี้ ผู้เขียนบทความนี้ก็พึ่งจะเคยได้ยินเช่นเดียวกัน เอาเป็นว่า เรื่องราว ทำนาน เป็นอย่างไร เรามาอ่านกันเลยดีกว่าครับ.... อีเป๋อ      เครื่องรางของขลังทุกอย่างซึ่งเป็นเครื่องรางของขลังที่ให้คุณวิเศษในด้าน อยุ่ยงคงกระพันชาตรี ท่านผู้อ่านหลาย ๆ ท่านคงเคยรับทราบมามากแล้วถูกต้องไหมครับ เพราะเครื่องรางของดังกล่าวของแต่ละอาจารย์ไม่เหมือนกัน ซึ่งเท่าที่เห็นมาก็มีเหรียญ ตะกรุด แหวน ยันต์ร้อยแปดและพระเครื่อง เป็นต้น  แต่ยังมีของขลังอีกชนิดหนึ่งซึ่งคนในสมัยนี้ไม่ค่อยรู้จักหรือพบเห็นบ่อยนัก นั่นคือ อีเป๋อ      อีเป๋อเป็นวิชาคงกระพันชาตรีชั้นต่ำสุด ว่ากันว่า วิชานี้มีรกรากมาจากอินเดียโดยมีโยคีชั้นต่ำเป็นปรมาจารย์ นับถือเจ้าแม่โยนิอิตถีลิงค์ เป็นที่ยึดถือ และมีพระคาถากำกับขึ้นต้นโดย โอม และลงท้ายด้วย อม วิชานี้แพร่หลายขยายวงออกไปกระทั้งมาถึงประเทศลาว แล้วผ่านเข้าสู่ทางภาคอีสานของไทย เหตุนี้นักเลงนักสู้ใจกล้าทางภูมิภาคนี้จึงนิยมรักอีเป๋อมากกว่าภาคอื่น      เมื่อผู้เขียน(ผู้เขียนเรื่องอีเป๋อนี้) รับโทษทัณฑ์ อยู่ในทุกมหันตโทษบางขวาง ได้รู้จักกับนักโทษคนหนึ่งชื่อมาน แสงศรี มีบ้านเดิมอยู่จังหวัดเลย ได้กระทำความผิดขึ้นอุกฉกรรจ์ถูกศาลพิพากษาจำคุก ๒๐ ปี และให้ส่งมารับโทษที่บางขวางแห่งนี้  น.ช.มาน เป็นคนเชื่อถืออีเป๋อ โดยสักอีเป๋อไว้ที่กลางหลัง ที่แขนสองข้าง หัวไหล่สองข้าง หัวเข่า และขาทั้งสองข้าง ที่หน้าอกหนึ่ง รวมเป็นสิบตัว ยันต์อีเป๋อนี้สักเป็นรูปยันต์ล้อมรอบ ตรงกลางยันต์เป็นรูปผู้หญิงแก้ผ้านั่งกางขา เห็นอวัยวะเทศชัดเจน      เวลาพวกนี้จะต่อสู้กับพวกศัตรู  เขาจะเอาผ้าสำหรับผู้หญิงมีประจำเดือนใช้ทาหน้าทาหัวทาตัว ไปพบศัตรูที่มีคุณพระหรือเครื่องรางอื่น ๆ หาใครรู้ว่าคนนี้มีอีเป๋อคนที่นับถือคุณพระจะวิ่งหนีไม่คิดต่อสู้ เพราะเครื่องรางของขลังที่สำหรับฝ่ายที่มีคุณพระ คุณพระเกลียดของโสโครกอยู่ไปก็มีแต่พ่ายแพ้พวกอีเป๋อ ครูบาอาจารย์จึงสั่งนักสั่งหนาว่าคนที่นับถือคุณพระแม้แต่ราวผ้านุ่งก็ ห้ามลอด      ข้าพเจ้าถาม น.ช.มานว่า อีเป๋อนี้มีวิธีถือรักษา อย่างไร น.ช.มานตอบว่า นับถืออีเป๋อแล้วห้ามนับถือคุณพระ จะต้องท่องแต่คัมภีร์ของเจ้าแม่กาลี เวลาจะเดินเข้าวัดต้องถอยหลังเดิน ข้าพเจ้าซักต่อไปว่าสักอะไรเป็นสำคัญ น.ช.มานตอบว่า สักผู้หญิงแก้ผ้าเป็นภาพผู้หญิงและมียันต์เจ้าแม่กาลี ส่วนเวลาจะปลุกวิชา น.ช.มาน บอกว่า ต้องสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเอง และนำน้ำรักที่สำเร็จความใคร่ทาหน้าและทาที่ภาพตรงรอยสักรูปอวัยวะเพศ      ประการที่สองใช้เลือดประจำเดือนของผู้หญิง นำผ้าเช็ดหน้าชุบเลือดเก็บเอาไว้ในกระเป๋าเป็นสำคัญ เพราะผ้าที่ชุบเลือดนี้มีประโยชน์มาก จะแทงกับใครก็ใช้ผ้าเช็ดหน้าฟาดที่ศีรษะของศัตรูฝ่ายที่นับถือคุณพระ คนที่มีคุณพระ คุณพระก็จะหนีของโสโครกไปแล้วเราก็จะแทงบุคคลที่เป็นศัตรูของเราจะพ่ายแพ้ แก่เรา      คาถาปลุกมีว่าดังนี้ โอมมะโยนิ อมมะแตด แวดระวัง คุ้มพร้า คุ้มขวาน คุ้มมีดทุกชนิด ใครจะปลิดชีวิตกูขอให้พ่ายแพ้ด้วยพระคาถาของเจ้าแม่โยนิอิตถีลิงค์      ของอาถรรพณ์ที่แก้ไขอีเป๋อได้ ต้องเป็นของขลังที่ได้มากจากสำนักหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ มีพระเวทคัดพวกอีเป๋อและกันอาภรรพณ์อีเป๋อ หรือกินว่านสามพันตึง ว่านสบู่เลือด ว่านพระยาดาบหัก พวกอีเป๋อกลัว เพราะพวกพญาว่านไม่มีอำนาจอะไร จะทำให้ของวิเศษเสื่อมอิทธิฤทธิ์และพวกอีเป๋อกลัวมาที่สุด คือกลัวพวกนักเลงที่เป็นศิษย์ของหลวงพ่อเดิม ข้าพเจ้าเห็น น.ช.มาน แสงศรี เป็นนักโทษมาจากภาคอีสาน และเท่าที่สักเกตดูพวกนักเลงภาคอีสาน ที่นับถือเครื่องรางของขลังนอกจากอีเป๋อแล้วก็ไม่เห็นมีอย่างอื่นถ้าท่านผู้ อ่านพบพวก นับถืออีเป๋อจะสังเกตได้ง่าย เพราะที่ตัวมีรูปผู้หญิงสักแก้ผ้าตั้ง ๑๐ คน      ข้าพเจ้าเคยเห็น น.ช.มาน แสงศรีกับพวกนักเลงภาคอีสานเคยท้าดวลกับพวกภาคอื่น ๆ ซึ่งมีเครื่องรางของขลังเป็นคนหนังเหนียว แต่เมื่อมาพบพวกนับถืออีเป๋อถูกแทงตายบาดเจ็บสาหัสประมาณ ๓-๔ คน ทั้งนี้เพราะคุณพระแพ้อีเป๋อดังกล่าวหลังจากข้าพเจ้าได้มีโอกาสพ้นโทษเมื่อ พ.ศ.๒๕๐๐ ได้มาเช่าบ้านอยู่ร่วมกับเพื่อนผู้คุมที่มีนิสัยรักใคร่ชอบพอกัน ขาดเหลือสิ่งไรก็ช่วยเหลือกันตามตามสภาพ      วันที่ ๙ ก.พ. ๒๕๐๓ ข้าพเจ้ากลับบ้าน พบนายบุญส่ง น้อมแก้ว นายคำตัน มหิ่งคำ ซึ่งอยู่บ้านใกล้เคียงกับบ้านข้าพเจ้า นายคำตัน นับถืออีเป๋อ มีรูปผู้หญิงสักแก้ผ้าไว้เป็นเครื่องนับถือบุชา  ส่วน   นายบุญส่ง น้อยแก้ว มีตะกรุดกลวงพ่อเต๋แห่งจังหวัดนครปฐม และมีพระสมเด็จวัดพลับได้เกิดทะเลาะวิวาทกัน ข้าพเจ้าก็ห้ามเอาไว้ เพราะวิวาททำรายกัน ไม่มีประโยชน์มูลเหตุที่ทะเลาะกันคือ แย่งคนโดยสาร เพราะคนทั้งสองขับรถตุ๊ก ๆ สามล้อ      ทั้งสองคนนี้ขึ้นชื่อว่าเป็นคนหนังเหนียว ข้าพเจ้าเห็นผ้าเช็ดหน้าที่นายคำตันเสีบเอาไว้ในกระเป๋าเป็นสีแดงคล้ำก็รู้ ว่าเป็นสีเลือดของประจำเดือนผู้หญิง ทั้งสองคนเช่าบ้านอยู่ตรอกวัดอินทรวิหาร บ้านเช่าอยู่ติดกัน ข้าพเจ้าเช่าอยู่กลาง ห้องด้านซ้ายเป็นห้องของนายคำตัน ห้องด้านขวาเป็นห้องของนายบุญส่ง  หลังจากเกิดเหตุทะเลาะวิวาทกันแล้ว อีกวันหนึ่งทั้งคู่จอดรถสามล้ออยู่หน้าวัดอินทรวิหารเพื่อรอรับคนโดยสาร มีชายหญิงคู่หนี่งต้องการจ้างไป สะพานพุทธยอดฟ้า มาถามนายคำตันว่าไปสะพานพุทธยอดฟ้าจะเอาเท่าไหร่ นายคำตันบอกว่า ๓๐ บาท ชายหญิงคุ่นั้นต่อ ๒๐ บาท นายคำตันไม่ไปชายหญิงคู่นั้นก็หันมาถามนายบุญส่ง ซึ่งมีลูกหลายคนกว่า ๒๐ ไปไหม นายบุญส่งก็ตกลง      หลังจากนายบุญส่ง ส่งคนโดยสาร แล้วก็กลับมาที่เดิม นายคำตันก็ด่าว่าหากินด้วยกันไม่รักกัน ตัดราคานายคำตันไม่เอาแล้วนายบุญส่งกลับเอา  นายบุญส่งก็บอกว่าลื้อเป็นรถส่วนตัวของลื้อ แต่อั้วเป็นรถเช่า มีลูกหลายคน ขอโทษด้วย นายคำตันบอกว่าไม่ต้องขอโทษ ขอโทษไม่หายเจ็บใจ ดวลกันดีกว่า จะตายเป็นอะไรก็ไม่ต้องเอาเรื่องกัน บุญส่งก็ไม่รู้ คำตันก็ตรงเข้ามาชกต่อยนายบุญส่งด้วยเจตนาหาเรื่อง นายบุญส่งเหลือที่จะอดทนก็ได้โต้ตอบไปด้วยหมัดเท้า  ทีนี้คำตันเห็นสู้ไม่ไหวเปิดเบาะรถควักมีดสปริงออกมาจากที่เบาะ นายบุญส่งเห็นเช่นนั้นก็ถือว่า ตัวเป็นนักเลงเก่า ใครจะทำร้ายก็ไม่เคยทำอันตรายได้ เพราะมีของคุ้มกัน นายบุญส่งก็หยิบมีดประแดะที่ไว้ใต้เบาะรถมาถือเช่นเดียวกัน แล้วนายคำตันเอาผ้าสกปรกที่ใส่กระเป๋าไว้มาเคียนหัว แล้วก็ตรงเข้าต่อสู้กัน ต่างคนต่างแทงกันไม่เข้า ทีนี้นายคำตันแก้เคล็ดโดยว่าคาถาปลุกเอาผ้าที่เคียนหัวฟาดหน้านายบุญส่ง นายบุญส่งเสียท่านเพราะคุณพระหนีของโสโครก ตำตันจึงแทงถูกนายบุญส่งที่แขนเป็นแผลสาหัส พอดีมีตำรวจโรงพักชนะสงคราม ซึ่งเป็นสายตรวจมาเห็นเหตุการณ์จับไปโรงพัก ปรับคนละ ๑๐๐ บาท ส่วนนายบุญส่ง ถูกส่งไปทำแผล ตอนเย็นบุญส่งก็เล่าให้ข้าพเจ้าฟังว่าทำไมถูกแทงเลือดออกทั้ง ๆ ที่มีสมเด็จวัดพลับและมีตะกรุดหลวงพ่อเต๋ ทุกครั้งเคยมีเรื่อง ถูกทำอันตรายไม่เคยมีบาดแผลเลย ข้าพเจ้าก็บอกว่า บุญส่งไม่รู้จักคำตันหรือว่าเขาอยู่ยงคงกระพัน เขาสักอีเป๋อแล้วเอาผ้าเลาะเลือดประจำเดือนผู้หญิงฟาดหัวบุญส่ง คุณพระรัตนตรัยที่ไหนจะอยู่ในร่าง เพราะท่านหนีของโสโครก      บุญส่งถามข้าพเจ้าว่าคุณพระและตะกรุดนี้จะใช้ได้หรือไม่ ข้าพเจ้าบอกว่าใช้ได้ ท่านออกตอนที่ถูกคำตันเอาผ้าประจำเดือนฟาดหัว เมื่อหมดเหตุการณ์ต่อสู้แล้วเราก็เรียกคุณพระเข้าตัวได้เหมือนเดิม นี่แหละครับข้าพเจ้าจึงแน่ใจว่าอำนาจคุณพระสู้อำนาจอีเป๋อไม่ได้ ข้าพเจ้ามีประสบการณ์มาแล้วดังได้เล่าทั้งหมด พวกนับถืออีเป๋อทุกคนมีใบหน้าดำและมีฝ้าเต็มตัว สง่าราศีไม่มี เพราะพวกนี้คลุกเล้าอยู่กับสิ่งโสโครก เพราะทุกวันจะต้องปลุกเสก เอาน้ำอสุจิทาภาพผู้หญิงสักที่ตัว แล้วก็ต้องเอาน้ำอสุจิลูบหน้าผากเหมือนเราอาบน้ำมนต์ หวังว่าท่านผู้อ่านที่ไม่เคยรู้จัก คงเข้าใจในเรื่องอีเป๋อ พอสมควรนะครับ สำหรับวันนี้ทางทีมงามต้องขอลาไปก่อนนะครับ เอาไว้พบกัน ในบทความต่อไปนะครับ สวัสดีครับ......

โดย Admin 2015-03-13 12:49:20 [IP : 1.10.199.xxx]

ความคิดเห็น

เรื่องอีเป๋อ ต้องขอขอบคุณข้อมูลจาก นิตยสารมหัศจรรย์ ฉบับที่ 12 อย่างมากมายครับผม เนื้อเรื่องสนุ๊กมาก By Admin 2015-03-15 10:38:13 [IP : 1.10.198.xxx]

คำแนะนำเกี่ยวกับการใช้เว็บบอร์ดตำนาน เรื่องเล่า สิ่งลี้ลับ มหัศจรรย์ ไสยศาสตร์ เวทมนต์ คาถา เป็นเรื่องอ่านมาเล่าให้ฟัง ข้อมูลต่างๆ ที่ปรากฎเป็น แนวความเชื่อส่วนบุคคล หรือความคิดเห็นตัว ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านของตนเอง เนื้อหาข้อมูลต่างๆ เพื่อบอกเล่าเรื่องราว วิถีชีวิต ความคิด เพื่อความบันเทิง เท่านั้น ไม่สามารถนำข้อมูลใดๆ ไปประกอบการอ้างอิงเอกสารทางวิชาการ หรืออ้างอิงเอกสารทางวิชาการได้

[ ปิดหน้านี้ ]