ประวัติหมอชีวกโกมารภัจจ์ เดิมท่านเป็นทารก ที่มารดาคลอดและทิ้งไว้ที่กองขยะ เจ้าชายอภัยได้เสด็จไปพบทรงนำมาชุบเลี้ยงในฐานะพระกุมาร จึงมีสร้อยเติม (โกมารภัจจ์-กุมารภัจจ์) หมอชีวก มีญาณพิเศษ เพียงสงบจิต ตั้งสมาธิ ถามในใจว่า ต้นไม้ชนิดนี้รักษาโรคอะไรได้ก็จะมีเสียงทิพย์บอกให้ทราบว่า รักษาโรคนั้นได้ โรคนี้ได้ ท่านจึงจดจำและเป็นหมอรักษาคน ตั้งแต่เริ่มจำความได้ หมอชีวก โกมารภัจจ์ ได้รับเกียรติจากพระราชาเมืองต่างๆ จัดขบวนเกียรติยศมารับไปรักษาหลายครั้งหลายหน หมอชีวก ปวารณาตัวเองเป็นหมอประจำองค์พระพุทธเจ้า และพระภิกษุสงฆ์ในพุทธศาสนาตลอดชีวิตของท่าน ยาไทย ยาสมุนไพรต่างๆ โดยมากก็เล่าเรียนมาจากตำราของท่านที่บันทึกต่อๆ กันมาถือว่าเป็นยาศักดิ์สิทธิ์มาก
คาถาเสกยาผีบอกหรือยาสมุนไพร จุดเทียน ๑ ดอก หนัก ๑ บาท ติดไว้ปากหม้อต้มยา จุดธูป ๕ ดอก ระลึกถึงคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ บิดามารดา ครูอาจารย์ โอม สักกัตวา พุทธะระตะนัง โอสะถัง อุตตะมัง วะรัง หิตัง เทวะมนุสสานัง พุทธะเต เชนะ โสตถินา นัสสันตุปัททะวา สัพเพ ทุกขา วูปะสะเมนตุ เต ฯ โอม สักกัตวา ธัมมะระตะนัง โอสะถัง อุตตะมัง วะรัง ปริฬาหูปะสะมานัง ธัมมะเตเช นะ โสตถินา นัสสันตุปัททะวา สัพเพ ภะยา วูปะสะเมนตุ เตฯ โอม สักกัตวา สังฆะระตะนัง โอสะถัง อุตตะมัง วะรัง อาหุเนยยัง สังฆะเตเชนะ โสตถินา นัสสันตุปัททะวา สัพเพ โรคา วูปะสะเมนตุ เต ฯ สวด ๓ ครั้ง หรือ ๗ ครั้ง ทำใจให้แน่วแน่ ตั้งมโนคติว่า กินยานี้ต้องหายจากโรคภัยไข้เจ็บ
คาถาเป่าหาย ให้สำรวมจิตภาวนา และเอาพลังจิตรรวมเข้าให้แก่กล้า เป่าไปที่อาการปวดเมื่อยทั้งหลาย ภาวนาว่า พุทธัง เป็นยา ปวดหาย ธัมมัง รักษา ปวดหาย สังฆัง หายปวด ปวดหายมลายสิ้น ด้วย พระพุทธัง พระธัมมัง พระสังฆัง
สำหรับวันนี้ขอหยุดไว้แค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะอ่านมาเล่าให้ฟังกันใหม่
|