เว็บบอร์ดตำนาน เรื่องเล่า สิ่งลี้ลับ มหัศจรรย์ ไสยศาสตร์ เวทมนต์ คาถา วัตถุมงคล
คำแนะนำเกี่ยวกับการใช้เว็บบอร์ดตำนาน เรื่องเล่า สิ่งลี้ลับ มหัศจรรย์ ไสยศาสตร์ เวทมนต์ คาถา เป็นเรื่องอ่านมาเล่าให้ฟัง ข้อมูลต่างๆ ที่ปรากฎเป็น แนวความเชื่อส่วนบุคคล หรือความคิดเห็นตัว ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านของตนเอง เนื้อหาข้อมูลต่างๆ เพื่อบอกเล่าเรื่องราว วิถีชีวิต ความคิด เพื่อความบันเทิง เท่านั้น ไม่สามารถนำข้อมูลใดๆ ไปประกอบการอ้างอิงเอกสารทางวิชาการ หรืออ้างอิงเอกสารทางวิชาการได้

นางตะเคียนขี้หึง

นางตะเคียนขี้หึง    เรื่องนี้ไม่ได้เกิดจากเจตนารมณ์ของผู้ใด แต่มันเกิดขึ้นจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เราไม่เคยคาดฝันและไม่เชื่อว่ามันจะเป็นไปได้ และเป็นเรื่องเกี่ยวกับไสยศาสตร์ที่นักวิทยาศาสตร์แขนงต่าง ๆ ไม่สามารถพิสูจน์ได้ แต่สำหรับข้าพเจ้าเชื่อแน่ว่ามันจะต้องเป็นจริงอย่างแน่นอน ดังที่ข้าพเจ้าจะได้เล่าให้ฟังดังนี้    คือเรื่องมันเกิดขึ้นที่บ้านพี่สาวของข้าพเจ้าเอง ซึ่งท่านได้เป็นครูสอนที่โรงเรียนสามัคคีวิทยาคม แผนกพลศึกษา ท่านมีชื่อว่าพี่ "น้อย" มีชื่อจริงว่า จวนจิต ปล้องมาลี (นามสกุลสามี) เมื่ออกจากวิทยาลัยพลศึกษา เชียงใหม่ มาสอนเป็นปีแรกก็ได้แต่งงานกับครูซึ่งสอนอยู่ก่อนแล้วมีชื่อเล่นว่า "เหมือน" ชื่อจริงว่า เฟื่องพนิท ปล้องมาลี เมื่อแต่งงานกันอยู่กินเป็นสามีภรรยากันแล้ว ทั้งสองยังไม่มีเรือนหอ คิดจะสร้างใหม่ก็หมดเงินทุนไปมาก ทั้งสองจึงพากันไปหาบ้านเพื่อจะซื้อไว้อยู่กินก็พบหลายแห่ง แต่มีหลังหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ข้างโรงเรียนพอดี แต่ก็มีชาวบ้านข้าง ๆ ว่ามีผีอยู่ และแต่ละรายก็จะอยู่กันไม่ยืนยาวนาน แต่พี่น้อยแกไม่เคยกลัวถึงจะเป็นผู้หญิง น้าเหมือนก็ไม่กลัวและไม่เชื่อด้วยซ้ำ ฉะนั้นทั้งสองจึงตกลงจะซื้อ เพราะราคาก็ค่อนข้างจะถูกอยู่แล้ว    เมื่อได้บ้าน ข้าพเจ้าก็มาช่วยขนของจากบ้านที่อยู่ก่อนนำไปส่งให้จนหมดทุกอย่าง จากนั้นมาพี่น้อยและน้าเหือนก็มาทำงานทุกวันโดยไม่มีอะไร ต่อมาอีก ๒-๓ สัปดาห์เห็นจะได้ พี่น้อยเล่าว่า ขณะที่พี่น้อยกำลังล้างชามอยู่หลังบ้านอยู่นั้น น้าเหมือนก็ร้องออกมาจากในห้องว่า ให้เอาเนคไทที่ร้านวุฒิพรหมแพรพรรณ ที่หน้าตลาดสดเชียงรายเอามาให้ด้วย แต่พี่น้อยบอกว่ากำลังทำครัวเพลินจึงลืมนึกเสียสนิท    พอตกกลางคืนก็ฝันไปว่ามีสาวสายคนหนึ่งหน้าตาสวยงามมาก แต่งตัวแบบสมัยโบราณคือแต่งชุดไทยมีผ้าสไฟลายเฉียง มาชี้หน้าด่าว่า "เมื่อตอนเย็นเขาบอกให้เอาเนคไทที่ร้านมาให้เขา ทำไมไม่เอามายะ" และยังพูดว่า "ระวังให้ดีนะ ถ้าตอนเช้าไม่เอามา - น่าดู" เมื่อตกตอนเช้าพี่น้อยก็นำเรื่องมาเล่าให้คนข้างบ้านฟัง เขาก็เล่าว่าแกเห็นเสาบนหัวในห้องแกไหม นั้นแหละต้นเหตุ มันเป็นเสาไม้ตะเคียนซึ่งมีผีสาวสิงอยู่ ถ้าผู้ชายคนใดเข้าไปอยู่ในบ้านมันจะรักและหวงแหน ยิ่งเป็นโสดยิ่งรักตายเลย ด้วยเหตุนี้เมื่อน้าเหมือนไปอยู่ในบ้านมันจึงรัก เมื่อใครไม่ทำอะไรตามชายผู้ที่มันรักก็จะต้องโดนมาเข้าฝันด่าอย่างที่พี่น้อยประสบ    แต่พี่น้อยก็ใจเด็ดไม่กลัวเลย ส่วนน้าเหมือนก็บอกว่า เห็นผู้หญิงชอบยืนตามหน้าห้องบ่อย ๆ แต่ไม่เคยนึกว่าผี คิดว่าอุปาทานไปมากกว่า แล้วพี่น้อยก็เจอแบบนี้เรื่อย ๆ มา เมื่อน้าเหมือนสั่งอะไรทุกอย่างแล้วพี่น้อยไม่ทำเป้นต้องเจอดี พี่น้อยบอกว่าเคยยืนท้าเลย บอกว่าถ้าออกมาสู้แม่จะทุ่มให้หลังหัก ก็ไม่เห็นออก แต่แล้ววันหนึ่งขณะที่พี่น้อยหยุดไปโรงเรียน น้าเหมือนไปประชุม พี่น้อยจึงอยู่บ้านตามลำพัง  หลังจากทานข้าวเช้าพี่น้อยก็เข้ามาในห้องและง่วงนอน พี่น้อยว่าเตียงของน้าเหมือนเปลี่ยนผ้าปูที่นอนใหม่น่านอนมากจึงเข้าไปนอนและลืมตาดูว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น สักครู่ลมก็โกรกเข้ามาทางหน้าต่างบนหัว แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น คือตัวของพี่น้อยทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้หลับ มารู้สึกตัวอีกครั้งก็ปรากฎว่า เลื่อนลงไปทางปลายเตียงเหมือนมีคนมาฉุดให้ลง แต่ก็มองไม่เห็นจนพี่น้อยตกเตียง ตอนนี้พี่น้อยบอกว่าไม่กลัว ก็จำต้องกลัว    เมื่อน้าเหมือนกลับมา พี่น้อยก็เล่าให้ฟัง เพื่อนบ้านแนะนำให้ไปปรึกษาอาจารย์คำ ผู้เรืองในไสยศาสตร์ อาจารย์คำบอกให้เอาน้ำเจ็ดบ่อไปล้างเสาและเอาผ้าซิ่นไปมัด และให้น้าเหมือนเอาน้ำลายของตนแปะหัวแม่มือ แล้วเอาไปแปะส้นเท้า แล้วเอาไปแตะหน้าผาก พี่น้อยน้าเหมือนก็ทำตาม จากนั้นมาจึงไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนบัดนี้    เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงซึ่งเกิดขึ้นจากปากของพี่สาวของข้าพเจ้าท่านไม่เคยโกหก ปัจจุบันก็สอนอยู่ที่โรงเรียนสามัคคีวิทยาคม และยังอยู่ที่บ้านหลังนี้อยู่จนมีบุตร ๑ คนแล้ว อ้างอิงข้อมูลจาก นิตยสาร มหัศจรรย์ ฉบับที่ 59 พ.ศ.2521 ครับ

โดย นางตะเคียนขี้หึง เบอร์โทรศัพท์. 0870131861 2015-04-20 10:04:04 [IP : 1.10.199.xxx]

ความคิดเห็น

คำแนะนำเกี่ยวกับการใช้เว็บบอร์ดตำนาน เรื่องเล่า สิ่งลี้ลับ มหัศจรรย์ ไสยศาสตร์ เวทมนต์ คาถา เป็นเรื่องอ่านมาเล่าให้ฟัง ข้อมูลต่างๆ ที่ปรากฎเป็น แนวความเชื่อส่วนบุคคล หรือความคิดเห็นตัว ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านของตนเอง เนื้อหาข้อมูลต่างๆ เพื่อบอกเล่าเรื่องราว วิถีชีวิต ความคิด เพื่อความบันเทิง เท่านั้น ไม่สามารถนำข้อมูลใดๆ ไปประกอบการอ้างอิงเอกสารทางวิชาการ หรืออ้างอิงเอกสารทางวิชาการได้

[ ปิดหน้านี้ ]