เรื่องจริงอิงนิทาน ตอน พระเจ้าตากสิน ตอนที่ 3
ตานี้ คืนที่ ๒ ขณะนอนอยู่เหมือนกัน เสียงกุกกัก ๆ ข้างมุ้งเป็นเวลาเดียวกัน ๔ ทุ่มเศษ ๆ น่ะ คืนต่อมานะ จันว่าเป็นคืนที่ ๓ ของเวลานอน ก็ลืมตาขึ้นมาดู เอ๊ะ มองเห็นผรั่งคนหนึ่งรูปร่างสูงใหญ่ ท่านทางเหมือนฝรั่ง มีไม้ถืออันหนึ่ง ไม้ถือหนีบรักแร้ เอารักแร้หนีบไว้ มาก้ม ๆ เงย ๆ เงย ๆ ก้มๆ พอผู้พูดลืมตาขึ้นมาแกก็เปิดมุ้ง ถามว่า มาทำไม บอกว่ามาเยี่ยมท่านขอรับ ถามว่าเป็นใคร แกบอกว่าเป็นนายแพทย์ใหญ่ของกรมแพทย์ทหารเรือ เป็นนายแพทย์คนแรกชื่อ เล็ก สุมิตร เอ ชื่อก็ชื่อเป็นคนไทย แต่ท่าทางคล้ายฝรั่ง เลยถามว่าท่านเป็นคนไทยหรือฝรั่ง ท่านก็บอกว่าเป็นคนไทย แต่ก็มีเชื้อสายเป็นฝรั่ง ก็เลยขอคุณท่าน เลยถามท่านว่าโรคที่เป้นนี่มันจะตายหรือมันจะหายท่านก็บอกว่าหายขอรับ ไม่เป็นไร แล้วก็ลากลับไป
พอคืนต่อไปก็ปรากฏว่าหมอสงวนกับพวก ๒-๓ คน มานั่งเก้าอี้ เก้าอี้รับแขก ประจำห้องเขามี นั่งเก้าอี้รับแขกในเวลาเดียวกัน พอผู้พูดลืมตาขึ้นมาหมอสงวนก็เดินเข้ามายกมือไหว้ ถามว่าใคร แกก็บอกว่าผมหมอสงวนครับ เป้นนายแพทย์ใหญ่กรมแพทย์ทหารเรือ ถามว่ามาทำไม บอกว่ามาเยี่ยม เลยบอกขอบคุณคุณหมอ ขอให้ช่วยรักษาโรคให้หายเร็ว ๆ ด้วยนะ แกก็บอกว่ารักษาเร็วไม่ได้ขอรับ โรคท่านเป็นโรคกรรม แต่ว่าอาการทุกขเวทนาจะไม่มีมาก ไม่เป็นไรขอรับ กระผมรับรองแล้วก็หายไป หายไปหมดทั้งเพื่อน
คืนต่อมามีมาใหม่ คราวนี้ไม่ใช่หมอแล้ว แต่งตัวเป็นพลจัตวา เป็นพลเรือจัตวา เดินมามีมุ้งมีหมอนมีเสื่อมาด้วย แต่งเครื่องแบบปกติ มาถึงก็ปัดพรืด ๆ ๆ เข้าตรงกลาง ไอ้ห้องนั้นมันมีเตียง ๒ เตียง เตียงสำหรับคนไข้กับเตียงสำหรับคนเฝ้าไข้ แต่สำหรับผู้พูดไม่มีคนเฝ้าไข้อยู่ เห็นแกปัดพรืด ๆ ก็ถามว่านี่ ท่านนายพล จะไปปัดตรงนั้นทำไม แกก้บอกว่าผมจะนอนเป็นเพื่อนท่านตรงนี้ขอรับ ก็เลยบอก่วาเตียงนอนคนเฝ้าไข้เขามีอีกเตียงหนึ่ง ทำไมไม่นอนเล่า เชิญไปนอนบนนั้นเถอะ เขาก็บอกว่าไอ้เตียงนั้นมันนอนไม่สบายครับ มันไม่เรียบ ผมจะนอนตรงนี้ ไม่เป็นไรขอรับ ผมจะนอนเป็นเพื่อนท่าน แกก็ไม่ฟัง พอปัดที่เสร็จแกก็ปูเสื่อ เอาหมอนวาง กางมุ้งแล้วก็นอน นอนไม่นอนเปล่า แถมกรนเสียด้วย แกกรนหนักเข้าก็เลยบอกว่านี่ท่านนายพล นอนกรนแบบนี้ฉันเป็นคนป่วยมันจะหลับยังไงล่ะ นอนไม่ต้องกรนก็ได้
ก็รู้แล้วว่ามานอนด้วยกัน แกก็เลยเงียบกรนแล้วก็เลยต่างคนต่างหลับ แกจะหลับหรือไม่หลับก็ไม่ทราบ แต่ว่าผู้พูดนี่หลับ พอตอนเช้าก็ไม่เห็นแกอยู่นี่ แกไปเสียเมื่อไรก็ไม่ทราบ เป็นอันว่านายพลคนนี้ผู้พูดไม่รู้จักไม่เคยรู้จักมาก่อน พอตอนเช้าก็ถามพวกนายทหารและพยาบาล ว่านายพลเรือจัตวารูปร่างแบบนี้ ๆ เป็นใคร เขาก็เลยบอกว่าพลเรือจัตวาคล้อยครับ บอกว่าแกตายในห้อนนี้ก่อนหน้าที่ท่านจะมาประมาณครึ่งเดือน แกป่วยอยู่ห้องนี้ แล้วแกก็ตายห้องนี้ เป็นอันว่ารู้เรื่องกัน พลจัตวาคล้อยมานอนเป็นเพื่อน
เอาละท่านผู้ฟัง สำหรับไอ้เรื่องผีนี้นะ ผู้พูดรับรองว่ามีจริง แต่หากว่าท่านทั้งหลายจะไปเกณฑ์ให้ท่านทั้งหลายไปจับผีมาให้ดูซี่ ทำไม่ได้ เพราะว่าพวกนี้เป็นอทิสมานกาย ไม่ใช่วัตถุ นี่ท่านทั้งหลายผู้ฟัง จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็เรื่องของท่าน สำหรับเรื่องที่ประสบการณ์มาด้วยตนเอง ก็มาเล่าให้ฟัง
อ้างอิงข้อมูลจากหนังสือ เรื่องจริงอิงนิทาน เล่ม ๑ โดย หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ ครับ | 
ร้านหนังสือตำนาน
Home l ร้านหนังสือตำนาน
กด Like สมัครสมาชิก
